Tag: Detroit

Five things you need to know about the controversial court ruling on FGM/C in USA: Sahiyo explains

On By SahiyoIn Detroit FGM, News, Sahiyo comment1 Comment

by Sahiyo

On November 20, 2018, United States District Judge Bernard Friedman ruled that the US Federal Law banning Female Genital Cutting (FGC, also known as Female Genital Mutilation or FGM) is unconstitutional. With this ruling, the judge dismissed key charges of FGM against two Michigan doctors and six other people accused of practicing genital cutting on several minor girls.

However, in the same ruling, Judge Friedman acknowledged that the practice of cutting a female’s genitalia is “despicable”.

The ruling came as a shock to survivors of FGC and human rights activists advocating to end FGC, not just in the USA but all over the world. But there is more to this complex and controversial court ruling than the news headlines suggest. In order to better understand the ruling and its implications for communities that practice FGC, read Sahiyo’s comprehensive explainer below:

What is the US District Judge’s ruling on Female Genital Cutting all about?

In April 2017, the US federal government prosecuted Dr. Jumana Nagarwala, Dr. Fakhruddin Attar and his wife Farida Attar — all members of Michigan’s Farmington Hills Dawoodi Bohra mosque — for subjecting two minor girls from Minnesota to FGC. Subsequently, five other women from the Dawoodi Bohra community were prosecuted for performing FGC on at least nine girls in the Michigan area. This historic case was the first time that anyone had been charged under the US federal law prohibiting FGC — a law that had been introduced by the federal government back in 1996.

To understand the US District Court’s ruling in this case on November 20, it is important to understand the federal nature of the US government and its criminal justice system. Under federalism, some laws can be passed by Congress — the federal or central government — and are applicable to all states in the country. Some other laws can only come under the jurisdiction of individual state governments, and cannot apply to the whole country.

In his ruling in the FGC case, Judge Friedman of the federal-level district court stated that “as despicable as this practice may be”, FGC is technically a “local criminal activity”, and Congress (the federal government) does not have jurisdictional authority to regulate it. Even though the federal law against FGC has been in place since 1996, he stated that it is “unconstitutional.”       

Why is this ruling controversial?

The district judge states that the crime of FGC should be regulated by individual states. But the US does not actually have laws against FGC in every single state. At the moment, only 27 out of 50 US states have a state law banning FGC. There is currently a state law in Michigan banning FGC, but the law only came into effect in 2017 after the federal case involving Dr Nagarwala and Dr Attar came to light. The doctors cannot be prosecuted retrospectively under this state law.

Judge Friedman’s ruling declares the federal law against FGC to be unconstitutional based on a technicality. However, the ruling is controversial on at least two fronts.

First, prosecutors and other human rights advocates argue that FGC cannot be considered just a local criminal activity, because it often involves transporting minors across state borders to get their genitals cut by doctors who are paid to perform the ritual. In this case, for instance, two minor girls were transported from Minnesota to Michigan to get FGC done by Dr Nagarwala. Therefore, the federal law banning FGC — which Congress had passed in 1996 under the “Commerce Clause” — should be applicable in this case. Judge Friedman’s ruling does not consider this aspect.

Second, this ruling is insensitive to survivors of FGC and sends out a dangerous message to women from FGC-practicing communities: that their lives and bodies can be put at risk on the grounds of questionable technicalities.

Does this ruling put more girls at risk of being cut?

For the time being, yes: this ruling can put girls at risk of being but. The Centers for Disease Control and Prevention has estimated that 513,000 women and girls have experienced or are at risk of FGC in the United States. And this figure is an underestimation. Many women and girls at risk live in one of the 23 States which have not passed laws against FGC.

Since the ruling puts the onus of regulating FGC only to individual states, many of these girls are at risk of being transported from states that have laws banning FGC to states that currently do not have laws banning FGC, so that they can be cut with impunity. Only 11 of the 27 States with anti-FGC laws have specific provisions banning the transportation of a child out of the State to perform FGC.

Since the US is a strong country with a high degree of influence on global cultures, this ruling also ends up unintentionally condoning genital cutting for FGC-practicing communities all over the world. We are already seeing this in the global Dawoodi Bohra community, where supporters of Female Genital Cutting have taken to social media to celebrate their “victory” in the US FGC case, and to claim that they will continue cutting girls.

Is this the end of the case, or can the ruling be appealed?

This District Court ruling is not the end of the case. This is a lower court decision which can and almost certainly will be appealed by prosecutors from the US Government, and it is possible that over time, this case will be taken to the Supreme Court.

Additionally, two charges remain against Dr Nagarwala, including conspiracy to travel with intent to engage in illicit sexual conduct, and obstruction of justice. Her trial is set to begin in April 2019.

What is the way forward now, for those of us working to end FGC?

Laws are an important deterrent against FGC, and help to reinforce the fact that cutting female genitals is a human rights violation. In light of Judge Friedman’s ruling, activists and communities in the United States should now urge their elected representatives to pass laws banning FGC in every single state of the country. As a global leader in human rights, the US should also do this to set a precedent in many Asian countries where there are currently no laws against FGC.

However, at Sahiyo, we believe that laws can be effective only when accompanied by social change movements on the ground. We therefore encourage everyone to engage in dialogue around FGC, to break the silence around this taboo topic, listen to women’s voices and recognise that FGC is harmful to girls and women.

 

To learn about the history of the Michigan case, click here

Read more at U.S. Court’s dismissal of FGM/C charge in Michigan case is disappointing but does not condone genital cutting.

Read the Amicus Brief for Dr. Nargawala hearing on November 6, 2018, submitted by Equality Now, WeSpeakOut, Sahiyo, And Safe Hands For Girls in support of the United States.

Read the U.S. End FGM/C Network Statement on Judge’s Decision in Michigan Case.

U.S. Court’s dismissal of FGM/C charge in Michigan case is disappointing, but does not condone genital cutting

On By SahiyoIn News, Sahiyo comment17 Comments

By Mariya Taher
Co-founder, Sahiyo

I was sitting in my office, reading a blog post submitted to Sahiyo by a woman doing research on Female Genital Cutting in India, when I received a phone call. I answered it, not thinking twice, not knowing that what I was to hear next would leave me dumbstruck.

The call was from a news reporter, who wanted my reactions to the latest news about the United States’ first legal case on Female Genital Cutting (FGC) — the Michigan case involving two doctors and six others brought up on federal charges of performing FGC on nine minor girls in the U.S. I hadn’t heard of the latest news yet. And then, the reporter dropped a bombshell.

It turns out, a U.S. District Judge has dismissed the FGC charges in the case and declared the federal legislation banning and criminalizing Female Genital Cutting in the U.S since 1997 as unconstitutional!

My immediate reaction was, “That’s crazy.” Then my mind shifted to what had happened to me on October 19th, at the inaugural screening of Sahiyo Stories, a collection of digital stories created by U.S. women who have undergone FGC or who have loved ones who have undergone it. After those videos were shown at the screening, a couple walked in, joined the audience, and began to counter the stories of the survivors. They stated that FGC was harmless, that the survivors sharing their stories must only be trying to get attention. I worry that because of what this U.S. District Judge has ruled, what happened at that screening of Sahiyo Stories, might become all too common when survivors share their FGC stories in the hope of preventing harm to future generations of girls.

As stated in the Detroit Free Press by Tresa Baldas

The U.S. District Judge concluded that “as despicable as this practice may be,” Congress did not have the authority to pass the 22-year-old federal law that criminalizes female genital mutilation, and that FGM is for the states to regulate. FGM is banned worldwide and has been outlawed in more than 30 countries, though the U.S. statute had never been tested before this case.

There is no doubt that the decision will be appealed by the government, but this response worries me because without the law, what can we point to, when parents and families are trying to do the right thing and not succumb to the community pressure they face in having their daughter undergo FGC? And at Sahiyo, we do hear from these parents. We hear from parents who tell us they have spared their daughters as well as parents who regret not doing more to protect their daughters, but felt pressured by the community, by members of their families, believing that they had to get it done. That social pressure is real and threatening and at Sahiyo we understand the fear of being ostracised from your family or your community for speaking against what others believe is a religious necessity.

This decision also concerns me because it will be used by proponents of FGC to further suggest that they are justified in pursuing FGC because FGC has been proven harmless. Even though, the fact remains, that this is not at all what the Judge has said in his decision to rule the FGC federal law unconstitutional. To the contrary, the decision made by the Judge clearly recognizes that FGC is a terrible crime.

What the Judge has stated is the following:

“As laudable as the prohibition of a particular type of abuse of girls may be … federalism concerns deprive Congress of the power to enact this statute,” Friedman wrote in his 28-page opinion, noting: “Congress overstepped its bounds by legislating to prohibit FGM … FGM is a ‘local criminal activity’ which, in keeping with long-standing tradition and our federal system of government, is for the states to regulate, not Congress.”

The Judge has ruled that the issue of FGC falls under state law jurisdiction (intrastate) versus federal (interstate). In other words, the judge’s ruling opens up a jurisdiction question and NOT a question on whether FGC is harmful or not.

If “local criminal activity” must be regulated by the state, then it goes to show just how vital it will be for all states in the U.S. to pass laws banning FGC. Currently, only 27 states in the U.S. have such laws. Massachusetts, the state I live in, does not. (See petition ‘Ban FGM/C in MA’).

Even when laws are passed, I believe that it will be important to remember that FGC will most likely still continue just as other forms of gender-based violence such as domestic violence and sexual assault unfortunately continue despite the presence of laws against them. FGC also continues because as a social norm entrenched in the culture, this harmful practice has been touted as a religious or cultural practice that is needed to control women’s sexuality.

This reality points to the importance of education and community engagement to help create social change within communities and amongst groups where FGC might be happening.

To that end, Sahiyo will continue to organize and participate in community events to educate our friends, family and community about the harms of FGC and why it should be abandoned.

Learn more about FGC in the U.S.

If you would like to write about your views on the Judge’s ruling or the Michigan case in general, send a write-up to info@sahiyo.com

 

ફિમેલ જેનિટલ કટિંગનો અંત કરવાના આપણા લક્ષ્યમાં આપણે ડેટ્રોઈટના ડૉક્ટરને બદનામ કરવા નથી

On By SahiyoIn Detroit FGM, Gujarati, stories and narrativesLeave a comment

આ આર્ટિકલ પહેલા સહિયો દ્વારા તારીખ 24 એપ્રિલ 2017ના રોજ અંગ્રેજીમાં પ્રકાશિત કરવામાં આવ્યો હતો. Read the English version here.

લેખક: અનામી

દેશ : અમેરિકા
ઉંમર : 34

મારા સાતમાં જન્મદિવસ પછી તુરત જ હું મારી દાદીને મળવા ન્યૂયોર્ક ગઈ. મારી માંએ મને કહ્યું કે આ એક ખાસ મુલાકાત બની જશે અને મારી સાથે એક “મહત્વની પ્રક્રિયા” કરવાની હતી. મને કેહવામાં આવ્યું કે “દરેક દીકરી સાત વર્ષની થાય ત્યારે તેણી પર આ પ્રક્રિયા કરવાની હોય છે” જેમ, મારા પહેલા મારી મોટી બહેને કરાવી હતી તેમ. મારી માંએ કહ્યું કે હું જ્યારે મોટી થાવ ત્યારે મારા “સુખી લગ્ન જીવન” માટે આ પ્રક્રિયા કરવામાં આવે છે. સાત વર્ષની ઉંમરે આ સફાઈ મારા માટે સંતોષપૂર્ણ હતી. આ સફાઈને મેં સર્વસામાન્ય માની અને એવું માની લીધું કે બધા ધર્મો અને સંસ્કૃતિઓના બૈરાઓમાં આવી પ્રક્રિયા કરવાનો રીવાજ હશે. ત્યારે મને એ વાતનો ખ્યાલ નહોતો કે એ દિવસ ઘણી બધી રીતે મારી જીંદગીને બદલી નાખશે.

એ પ્રક્રિયાથી મને ઈજા થઈ. સ્વાભાવિક રીતે જ, આ પ્રક્રિયા અમારા સમાજની મેડિકલ ટ્રેનિંગ લીધા વિના ની એક વૃદ્ધ બૈરી દ્વારા બેસમેન્ટ ફ્લોર પર બેદરકારીપૂર્વક કરવામાં આવી હતી. પંરતુ, તે દિવસે મને એવો મેસેજ આપવામાં આવ્યો કે “આના કારણે તારૂં લગ્ન જીવન સુખી થશે” અને ત્યારબાદ મારા સંપૂર્ણ જીવન દરમિયાન મને એવા મેસેજો આપવામાં આવ્યા કે “બૈરી તેની ઉત્તેજનાને નિયંત્રણમાં રાખી શકે એટલા માટે આ પ્રક્રિયા કરવામાં આવે છે”, “તમે તામારા પતિ પ્રત્યે વફાદાર રહો તેની ખાતરી માટે આવી પ્રક્રિયા કરવામાં આવે છે”, “બૈરાઓએ તેમના પતિઓને ખુશ રાખવા જરૂરી છે”. ખરેખર, આવા મેસેજોએ સૌથી વધુ માનસિક ત્રાસ આપ્યો. આવા મેસેજો ને કારણે હું એવું જીવન જીવી જેમાં, હું મને મારા જીવનસાથી સામે નીચલા દરજ્જાની મહેસુસ કરતી હતી અને આવું જ મેં મારી કુદરતી ઉત્તેજનાઓ/લાગણીઓ પ્રત્યે પણ મહેસુસ કર્યું.

જેમ હું મોટી થઈ તેમ મને સમજાયું કે એ દિવસની મારાપર કેવી અસર પડી, હું અસ્વસ્થ અને ખૂબ જ ગુસ્સે થઈ ગઈ. મને જે પ્રક્રિયા કરવા માટે ફરજ પાડવામાં આવી એ બાબતને લઈ હું ખૂબ જ ગુસ્સા માં હતી અને સતત વિચાર કરતી કે જો એ દિવસ મારી જીંદગીમાં ક્યારેય ના આવ્યો હોત તો કેટલુ સારૂં હોત. બેશક, આ પ્રક્રિયા હેઠળથી પસાર થવું પડશે તેવી અન્ય નાનકડી દીકરીઓનો જ્યારે હું વિચાર કરું છું ત્યારે મારૂં મન ગુસ્સો, દુઃખ અને અસહાયતાની લાગણીથી ભરાઈ જાય છે. મેં આશા રાખી કે આપણા સમાજના લોકો, નિર્દોષ દીકરીઓને આ પ્રથાનો ભોગ બનતા અટકાવશે. મેં આશા રાખી કે લોકો જાગશે અને મહેસુસ કરશે કે તેઓ દીકરીના જીવનને સુખી નહિં પરંતુ વધારે દુખી બનાવી રહ્યાં છે. તેઓ મેહસુસ કરશે કે આ પ્રથા અપનાવી તેમણે કોઈ સારૂં કાર્ય કર્યું નથી.

થોડા દિવસો પહેલા, ડેટ્રોઈટની એક મહિલા ડૉક્ટરના સમાચાર આવ્યા, જેના પર ગેરકાયદેસર રીતે બે જુવાન દીકરીઓ પર એફ.જી.એમ. ની પ્રક્રિયા કરવાનો આરોપ લગાવવામાં આવ્યો છે. આ પ્રથાનો વિરોધ કરતા અન્ય લોકોની જેમ, મારી પણ પહેલી પ્રતિક્રિયા “ન્યાય મળ્યો” એવી હતી. અંતે આ પ્રથા માટે કોઈને તો જવાબદાર માનવામાં આવ્યા હતા. આ એક ગંભીર સમસ્યા છે, એ બાબતથી ફક્ત વિદેશોના જ નહિં પરંતુ કદાચ અહીં અમેરિકાના લોકો પણ માહિતગાર થશે. મેં એમ પણ વિચાર્યું કે જે લોકો એફ.સી.જી.ની પ્રક્રિયા કરાવવાનું વિચારી રહ્યાં છે તેવા લોકોમાં આ કેસને કારણે ડર પેદા થશે.

આ સમાચાર પરની લોકોની પ્રતિક્રિયા જોઈ મારૂં સમર્થન નિરાશામાં પરિવર્તિત થઈ ગયું. લોકો કઠોરતાપૂર્વક આ પ્રથા અને ઈસ્લામનો વિરોધ કરવા લાગ્યા, લોકોએ આ ડૉક્ટરને એક ક્રૂર નિર્દય સેક્સ્યૂઅલ પ્રિડેટર તરીકે બદનામ કરવા લાગ્યા. પરંતુ, મને તેણીમાં એવુ કંઈ દેખાયુ નહિં. મને તેણી, મારી માં, માસી અથવા દાદીમાં જેવી ફ્કત એક સામાન્ય બૈરી દેખાઈ. એક બૈરી, એક માંને, જે બાબત શ્રેષ્ઠ લાગી રહી હતી તે કરવાનો પ્રયત્ન કરી રહી હતી.

મારી માં મને નુક્શાન પહોંચાડવાના ખરાબ ઈરાદા સાથે મને આ પ્રક્રિયા કરાવવા માટે નહોતી લઈ ગઈ. જે રીતે આપણે આપણા બચ્ચાઓને રસી મુકાવવા, જરૂરી શસ્ત્રક્રિયા કરાવવા અથવા છોકરાની સુન્નત કરાવવા લઈ જઈએ છીએ, તેવા ઈરાદા સાથે તેણી મને આ પ્રક્રિયા કરાવવા લઈ ગઈ હતી. આપણા બચ્ચાઓપર કોઈપણ પીડાકરક પ્રક્રિયા કરવામાં આવે તેનું આપણને દુઃખ થાય છે પરંતુ, એ તેમના સારા માટે કરવામાં આવતુ હોવાનું માની આપણે આવુ કાર્ય કરીએ છીએ. આપણે આપણા તબીબી વ્યાવસાયિકોના માર્ગદર્શન પર વિશ્વાસ મુકીએ છીએ કારણ કે, તે ક્ષેત્રના નિષ્ણાત રૂપે તેમનું સન્માન અને વિશ્વાસ કરવામાં આવે છે. તેજ રીતે, બોહરા સમાજના લોકો – ખાસ કરી સાથે રહેતા એક સમાન આસ્થાવાળા લોકો – તેમના ધાર્મિક આગેવાનોના માર્ગદર્શન પર વિશ્વાસ મુકે છે. તેમની દુનિયામાં, આવા આગેવાનોને વિશ્વાસપાત્ર “નિષ્ણાતો” તરીકે સ્વીકારવામાં આવે છે, જે આપણા દરેક ઈન્સાન માટે શું શ્રેષ્ઠ છે તે જાણે છે. તેમના માટે, આવા આગેવાનો દ્વારા નક્કી કરવામાં આવેલા પવિત્ર નિયમો તબીબી સમુદાયો અથવા રાજકારણીઓ દ્વારા નિર્ધારીત ધોરણોથી ઉપર હોય છે.

તેથી હું જ્યારે આ મહિલા ડૉક્ટરને જોઉં છું ત્યારે મને તેણીમાં ખલનાયિકા નહિં પરંતુ એક વિક્ટિમ દેખાય છે. મારા પોતાના જેવી એક વિક્ટિમ, જેણે નાનપણમાં ગેરકાયદેસર રીતે આ પ્રક્રિયા કરાવી છે. એવી બૈરી જેનો ભૂતકાળમાં શારિરીક ગેર ઉપયોગ કરવામાં આવ્યો એટલું જ નહિં પરંતુ, સારા ઈરાદા સાથે પ્રક્રિયા કરવા માટે આજે પણ તેણીને માનસિક ત્રાસ આપવામાં આવી રહ્યો છે. તેણીએ કરેલા કાર્યમાટે હું તેણીને સંપૂર્ણપણે દોષમુક્ત નથી કરતી પરંતુ, જો દરેક ઈન્સાને તેમના કાર્યોની જવાબદારી લીધી હોત તો તેણીએ કદાચ આવું કાર્ય ના કર્યું હોત. હું ફક્ત તેણીનો પક્ષ રાખવાનો પ્રયત્ન કરી રહી છું, તેણીની દ્રષ્ટિથી જોઈએ તો એમ લાગે છે કે કદાચ તેણી પાસે અન્ય કોઈ ચોઈસ નહોતી.

તેથી, તેણીને ખલનાયિકા બનાવી અને દંડ આપી તમે બીજા થોડા ડૉક્ટરોને આવી પ્રક્રિયા ના કરવા માટે ડરાવી શકો. તેમના બચ્ચાઓ પર આવી પ્રક્રિયા ના કરાવવા માટે તમે અન્ય થોડી માંઓને રોકી શકો છો પંરતુ, તેણીને દંડ આપવાથી, દુરૂપયોગ કરતા લોકોને દંડ મળશે નહિં. જ્યાંસુધી આ મરદ આગેવાનો આવી પ્રથાનું સમર્થન કરતા રહેશે અને તેમના ધાર્મિક ઉપદેશનું મહત્વ જાળવી રાખશે ત્યાંસુધી સમર્થકો તેમના આદરણીય આગેવાનોના માર્ગદર્શનને અનુસરતા રહેશે. મને વધારે ડર એ બાબતનો છે કે આપણા સમાજ માંથી એફ.જી.સી.ના સમર્થનમાં આવતા સતત મેસેજની સાથે-સાથે આ જાહેર કેસ, આ પ્રથાને છૂપી રીતે વધારે અનુસરવા તરફ લઈ જશે. તેથી, ડૉક્ટરોના સ્વચ્છ ક્લિનીકોમાં કલાકો સુધી ગેરકાયદેસર પ્રક્રિયા કરવાના બદલે, મારી સાથે થયુ તેમ, આપણી દીકરીઓ પર ગંદા અને ઠંડા બેસમેન્ટ ફ્લોર પર આ પ્રક્રિયા કરવામાં આવશે.

ફીમેલ જેનિટલ કટિંગની આ પ્રથાને ફક્ત એકલા કાયદા દ્વારા જ સમાપ્ત કરી શકાય નહિં

On By SahiyoIn Detroit FGM, Gujarati, stories and narrativesLeave a comment

આ આર્ટિકલ પહેલા સહિયો દ્વારા તારીખ 26 એપ્રિલ 2017ના રોજ અંગ્રેજીમાં પ્રકાશિત કરવામાં આવ્યો હતો. Read the English version here.

લેખક : સબિહા બસરાઈ

દેશ : કેલિફોર્નિયા, અમેરિકા
ઉંમર : 34 વર્ષ

એફ.જી.સી. અથવા બોહરા સમાજ જેને ખતના તરીકે ઓળખે છે, તે મુદ્દો અંધકાર માંથી બહાર આવ્યો છે અને લોકો તેના વિષે ખુલ્લેઆમ વાત કરે છે એ મહત્વનું છે. ઘણા લોકો જાણતા નથી કે આ પ્રથા કેટલી ક્રૂર છે અને બૈરાઓની સેક્સ્યૂઆલિટી સંબંધી શરમને કારણે તેમજ મરદપ્રધાન સમાજની રચના દ્વારા લાગુ કરવામાં આવેલ રીપ્રોડક્ટિવ હેલ્થ (પ્રજનનક્ષમ સ્વાસ્થ્ય)ને કારણે લોકો એ વિષે વાત કરવાનું ટાળે છે. હું આશા રાખુ છું કે નાની દીકરીઓ પર એફ.જી.સી. ની પ્રક્રિયા કરવાના આરોપ હેઠળ એક બોહરા ડૉક્ટરને ગિરફ્તાર કરવામાં આવ્યા હોવાનો ડેટ્રોઈટનો કેસ ઘણાં કુટુંબોને આ પ્રથા ના અપનાવવા માટે પ્રોત્સાહિત કરશે જેથી, નવી પેઢીની નાની દીકરીઓને આવી પ્રથાઓ હેઠળથી પસાર ના થવું પડે.

આ હાનિકારક પ્રથાનો મુદ્દો ધાર્મિક અથવા અધાર્મિક હોવું નથી. આ મુદ્દો સાચા અથવા ખોટા હોવાનો પણ નથી. પરંતુ, ખરી વાત એ છે કે ખતના પ્રક્રિયા એક અનુચિત કાર્ય છે.

જો કે, ડેટ્રોઈટના કેસમાં બન્યું તેમ, અમેરિકન મુસ્લિમ પરની દેખરેખ ચિંતાઓ ઊભી કરે છે. આપણી મસ્જિદો અને કમ્યૂનિટિ સેન્ટરો પર પહેલાથી જ સરકારી એજન્સીઓ દેખરેખ રાખી રહી છે, જે આપણને જાતીભેદ કરીને આપણા સામાજીક અધિકારોનો ભંગ કરે છે. બધા બોહરાઓએ તે સમજવું મહત્વપૂર્ણ છે કે સરકારી એજન્સીઓના મનમાં આપણું હિત જ હોય એ જરૂરી નથી અને ખતનાના મુદ્દાનો લાભ ઉઠાવી તેઓ વધારે ત્રાસ આપવાનું અને આપણા સમાજ પર વધારે દેખરેખ રાખવાનું ઉચિત માની શકે છે. ખતના પ્રથા સમાપ્ત થવી જોઈએ પરંતુ, મારૂં માનવું છે કે સમાજને શિક્ષિત કરવા દ્વારા અને જમાતો (બોહરા સમાજની સભાઓ)ના આયોજનો દ્વારા જ આ પ્રથાનો સાચો અંત થશે.

આપણામાંથી કોઈ ઈચ્છતું નથી કે આપણા સમાજમાં જબરદસ્તી કરવામાં આવે પરંતુ, આપણે સમજવું જોઈએ કે ફક્ત કાયદા દ્વારા જ તેનું સમાધાન થઈ શકે નહિં અને કેટલાક કિસ્સાઓમાં, સરકારી એજન્સીના અમુક અધિકારીઓની નકારાત્મક કાર્યવાહી આપણા સમાજની સુરક્ષા અને સલામતી માટે હાનિકારક રહી છે. તેથી, અમેરિકામાં રહેતા બધા બોહરાઓને હું સાવચેત કરું છું કે વકીલની હાજરી વિના સરકારી એજન્સીઓ સાથે ક્યારે વાત કરવી નહિં અને આપણા સમાજે સાથે મળી ખતના જેવી હાનિકારક પ્રથાઓને બંધ કરવાના માર્ગ શોધવા માટે પણ હું બધા બોહરાઓને પ્રોત્સાહિત કરવા માગુ છું.

એક બોહરા બૈરી દ્વારા સૈયદના માટે એક પત્ર

On By SahiyoIn Gujarati, stories and narratives1 Comment

આ આર્ટિકલ પહેલા સહિયો દ્વારા તારીખ 12 મે 2017ના રોજ અંગ્રેજીમાં પ્રકાશિત કરવામાં આવ્યો હતો. Read the English version here.

લેખક: અનામી

રહેવાસી દેશ : અમેરિકા

પ્રતિ, સૈયદના મુફદ્દલ સૈફુદિન,

દરેક પરિસ્થિતિમાં અમે તમારી સાથે રહ્યાં, કોઈપણ પ્રશ્નો કર્યા વિના તમે કહ્યું તે માન્યું અને તમે કહ્યું તેવા કપડા પહેર્યા. જ્યારે તમે અમારા 53માં દાઈ બન્યા ત્યારે 53 નંબરને અપનાવવા અમે તમારા માનમાં અમે અમારી લાઈસન્સ પ્લેટો અને ફોન નંબંરોમાં બદલાવ કર્યા. અમારી સુખ-દુઃખની ક્ષણોમાં અમે તમારી રઝા લેવા આવ્યાં કે અમે અમારા પ્રિયજનને દફનાવીએ, અમે લગ્ન કરીએ કે અન્ય દેશમાં જઈએ વિગેરે. તમારા અને સમાજના ફાયદા માટે દાઉદિ બોહરા ટેક્સ રૂપે અમે અમારૂં ધન ખર્ચ કર્યું. અમે અમારી દિવાલોમાં તમારા ફોટા લગાવ્યાં. તમારા ઉપદેશો સાંભળવા અમે ટેક્સાસ, નાઈરોબી અને મુંબઈ જેવા સ્થળો સુધી મુસાફરી કરી. અમે તમને અને તમારા માટે દુવાઓ કરી. આ બધુ અમે સમાજના નામે અને આપણા ઇતિહાસ પ્રત્યે લાગણીના નામે કર્યું.અમે તમારી ભલમનસાઈ અને જ્ઞાન પર વિશ્વાસ કર્યો. અમે વિશ્વાસ કર્યો કે જ્યારે અમેતમને મદદ માટે બોલાવશું ત્યારે તમે આવશો.

ગયા વર્ષે સૈયદના તેહર સૈફુદિનની પુણ્યતિથિ – એ દિવસ, જ્યારે તમને ખબર હતી કે આખું વિશ્વ તમને જોઈ રહ્યું હતુ – તે દિવસે તમે “આપણી આસ્થાને દ્રઢ રાખવા અને અડગ રહેવા” વિષે કહ્યું હતુ. “મોટા સાર્વભૌમ રાજ્યો (દા.ત. અમેરિકા) જે કંઈ કહે છે તે જો આપણી આસ્થામાં કોઈ બદલાવ લાવે તો પણ આપણે તેને સમજવા તૈયાર નથી. બસ, પ્રથાઅપનાવામાં આવવી જોઈએ. જો તે મરદનીપ્રથા હોય તો તે સાચી અને ખુલ્લેઆમ થઈ શકે છે. પરંતુ, એ પ્રથા બૈરાઓની હોય તો તે છૂપી રીતે થવી જોઈએ, પરંતુ કોઈપણ પરિસ્થિતિમાં તે પ્રથા આપનાવવામાં આવવી જોઈએ. કૃપા કરી, સમજો કે હું કઈ બાબત વિષે વાત કરવાનો પ્રયત્ન કરી રહી છું.”

તમે કઈ બાબત વિષે વાત કરતા હતા તે અમે બધાસમજી ગયા હતા. તમે ખતના વિષે બોલી રહ્યાં હતા, દુનિયા આખી જેની નિંદા કરે છે તે એક એવી પ્રથા છે જેમાં કોઈ વ્યક્તિ દીકરીના ક્લિટોરિસના ભાગને કાપે છે. “મોટા સાર્વભૌમ રાજ્યો” (વાંચો: અમેરિકાના કાયદાઓ) નું શું કહેવું છે તેની પરવા કર્યા વિના તમે અમને અમારી યુવાન દીકરીઓ પર ખતના પ્રક્રિયાનો અમલ કરવાનું કહ્યું. એક મહિના પછી અમેરિકા સ્થિત જમાતોએ અને સમાજના સભ્યોએ કાયદાઓને અનુસરવો જોઈએ અને અમેરિકામાં ખતનાની પ્રથા અપનાવી જોઈએ નહિં એવા પત્રો પ્રકાશિત કર્યા. આ પત્રોમાં એમ નહોતુ કહેવામાં આવ્યું કે સ્વાભાવિક રીતે ખતના એક ખોટી પ્રથા છેપરંતુ, અન્ય કોઈ સ્થળે જઈ આ પ્રક્રિયા કરવા છૂપી રીતે તમે અમને પ્રોત્સાહિત કરતા હતા. અમને સ્પષ્ટ રીતે આ વાત સમજમાં આવી નહી – કેમ આવે? પરંતુ અમે અમારા માથા નીચે ઝુકાવી રાખ્યા. અમે આ પ્રથાને સમજતા નથી અથવા તેની સાથે સહમત નથી પરંતુ, અમે તમારા પર વિશ્વાસ રાખ્યો.

ખતના વૈશ્વિક મુદ્દો બની ગયો છે, ધી ન્યૂયોર્ક ટાઈમ્સ, બી.બી.સી., અલ જઝીરા, યુ.કે. પાર્લામેન્ટ -દાઉદિ બોહરા સમાજને આ ધૃણાસ્પદ કાર્ય સાથે જોડી રહ્યાં છે, આ પ્રક્રિયાની સાચી હકીકતોના સમાચારને કારણે આપણા બૈરાઓની નિંદા થઈ અને કલંકિત થઈ છે.આ પક્રિયાને પ્રોત્સાહન આપી, તમે યુવાન બાળકો સામે હિંસા કરવાની મંજૂરી આપી છે.

અને આજે એપ્રિલ 2017માં, ડૉ. જુમાના નગરવાલાએ એક હીલર અને ડૉક્ટકર તરીકેની તેણીની ફરજનો ખુલ્લેઆમ અનાદર કરી ગુનો કર્યો. પંરતુ, આપણે તેનો પૂરો દોષ ખાલી ડૉ. જુમાના નગરવાલાને જ આપી શકીએ નહિં. આ પ્રક્રિયા કરવાનો વિચાર તેણીનો નહોતો. તેણીએ આ પ્રક્રિયા તમારા માટે, તમારા નામ પર અને તમારી સૂચના હેઠળ કરી હતી. તારીખ 26 એપ્રિલ 2017ના રોજ, એક ફેડરલ જૂરીએ ડૉ. નગરવાલા, ફખરુદ્દિન અત્તર અને ફરિદા અત્તર પર ગુનો દાખલ કર્યો. તમારા સમર્થકો હવે મૂશ્કેલીમાં છે અને તમે શું કર્યું? હાથ ઉપર કરી દીધા. તમે “સમજવા તૈયાર નથી” કે “મોટા સાર્વભૌમ રાજ્યો” શુ કહે છે એવી તમારી ઘોષણાના એક વર્ષ પછી, તમે ઝડપથી અમેરિકન લો એન્ફોર્સમેન્ટ સાથે સારા સંબંધ બનાવવાના કાર્યમાં લાગી ગયા. તમે એક એવું નિવેદન જારી કર્યું કે ડૉ. નગરવાલાએ અમેરિકાના કાયદાઓને ના અનુસર્યા તે એક “દુર્ભાગ્યપૂર્ણ” બાબત છે અને દાઉદિ બોહરા સ્થાનિક, રાજ્ય અથવા ફેડરલના કાયદાઓ તોડવાનું સમર્થન કરતા નથી.

“અડગ રહેવા” માટે આટલું બધુ? ડૉ. નગરવાલાની બલિ આપીને તમે જામીન પર બહાર આવી ગયા.

તેથી, હવે અમે સમજી ગયા છીએ કે અમે કેટલું પણ આપીએ, કેટલી પણ દુવા અને પાલન કરીએ તેનો કોઈ મતલબ જ નથી. અમે જાણીએ છીએ કે અમે તમારી પાસે આવીએ, તમે ઈચ્છો તેવા કપડા પહેરીએ, તમે ઈચ્છો તેમ બોલીએ, તમે ઈચ્છો તેમ કરીએ તો પણ, જ્યારે અમારે તમારી જરૂર હશે ત્યારે તમે આવશો નહિં. તમે તમારા કર્મોની જવાબદારી લેશો નહિં. તમે તમારા સમર્થકોને સાથ આપશો નહિં.

હું જમાતમાં જવાનું ચાલુ રાખીશ અને મારી સાથી બોહરા બૈરાઓ સાથે દુવા કરીશ. હવે હું આમ ફક્ત મારા કુટુંબની ખુશી માટે અને તેનાથી તેમને શાંતી મળે તે માટે અને અલ્લાહ માટે કરું છું, જે આપણા બધા કર્મોને જોવે છે અને સૈયદના, અલ્લાહ તમને પણ જોઈ રહ્યાં છે. પરંતુ, હવે મને તમારા જ્ઞાન અને શક્તિમાં બિલકુલ વિશ્વાસ નથી. તમારી ભલમનસાઈ અને કૃપાદ્રષ્ટિ પરથી મારો વિશ્વાસ ઉઠી ગયો છે. મારે શું પહેરવું જોઈએ, મારે મારા બાળકોને કેવું શિક્ષણ આપવું જોઈએ અને મારે કેવી રીતે મારી જીંદગી જીવવી જોઈએ તે વિષેના તમારા આદેશોને હવે હું સાભળીશ નહિં. ચાર બચ્ચાઓની માં, જે તમારી સૂચનાઓનું પાલન કરવાના કારણે જેલ ભોગવી રહી છે, તેવા તમારા સમર્થકની તમે કોઈ જવાબદારી લીધી નહિં. જ્યારે તેણીને તમારી સૌથી વધારે જરૂર હતી ત્યારે તમે તેને એકલી છોડી દીધી. આવું જ તમે મારી અને મારા કુટુંબ સાથે પણ કરશો. હું જાણું છું કે જ્યારે તકલીફ આવશે ત્યારે તમે મારો સાથ આપશો નહિં અને તેથી, હું પણ હવે તમારો સાથ આપીશ નહિં.

#NIMBY Reactions to Detroit

On By SahiyoIn News, stories and narratives, United States2 Comments

By: Anonymous

Age: 32

Country: United States

(Please note #NIMBY – Not In My Backyard)

For over ten years, I have been famously or infamously known for speaking up about a taboo practice within the Dawoodi Bohra community in my social circles. I discovered I was a victim of female genital mutilation or cutting during college and was finally able to put into words what happened to me when I was seven years old.

This time in my adult life was an extremely difficult one as I worked through the five stages of grief. A part of me was missing and gone forever. A part that I had not yet familiarized myself with or experienced while everyone around me was totally unaffected.fgmc-unitedstates-share-1.jpg

As part of my healing process, I took to my social circles to tell my story, to raise awareness, to start a discourse. While I felt supported by some, I was met with apathy by most. I could never understand why others like me who had been victims of this practice didn’t feel the sense of loss that I did. They felt I was being “dramatic”, or that it was just part of our culture and it had not prevented them from living a normal and happy life. Others who agreed it was morally and ethically wrong, were hesitant to speak up about it or even show an alliance with me in my own grassroots efforts.

Until recently, there were not many formal groups in the forefront actively working to end FGM/FGC. The increase in awareness about this issue over the last ten years is astounding.  To think that the investigation of this activity had been taken up by the F.B.I. will likely be an eye-opener for those in the community who think of this as a cultural practice, not a criminal activity. When the story of the Detroit doctor being arrested for performing FGM/C first broke, I was not surprised at all. Yet I was met with several messages of shock and awe from friends and family (knowing my personal interest in this topic) asking if I had seen the news.

Just last year, a similar story broke in Sydney, Australia — have we forgotten already? This prompted several jamaats or religious congregations across the world and the U.S., in particular, to send public resolutions to their members advising them not to carry out the practice in any form or else they would be subject to the laws of the land, and thus not be held liable for any individuals’ actions.

What’s shocking to me is that the events in Sydney didn’t have a strong enough ripple effect for communities in the U.S. to comprehend the sincerity of governments to prosecute those performing this act. After a little bit of buzz, the onslaught of public resolutions, the contradictory statement made by the religious head of the community, everyone went back to being silent.

What we’ve learned in the interim through much back and forth is that the head of the community does not condemn the practice and likely sees virtue in it.  The public resolution sent by the powers that be was a liability waiver, not a condemnation of the act. Until then, devout followers wherever they are in the world will continue to follow his lead and subject their young daughters to what he deems a part of our history and “religious obligation.”

The alarm over this investigation contrasts sharply with the apathy I was met with years ago.  I was told:

“Well, it didn’t happen to me”

“Your [town] is different”

“That doesn’t happen here”

“You are exaggerating”

“I know someone who had it done, and they’re fine”

“I’ve had it done, and I’m fine”

It shouldn’t have to take someone you personally know or are connected to, to go to jail for you to start paying attention. This is something that affects all of us no matter what part of the world we live in. Whatever your personal feelings are about this practice, it is time to start caring one way or another because yes, this is happening…even in your backyard.